Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

ΑΙΣΘΗΜΑ ΕΥΘΥΝΗΣ και άλλα ανέκδοτα του Δήμου μας!


Αίσθημα ευθύνης και φιλανθρωπία από το Σωματείο εργαζομένων και τον Δήμο Μυκόνου.

Μία σημαδιακή ημέρα, την έναρξη του Τριωδίου, την Κυριακή του Τελώνη και Φαρισαίου, διάλεξαν ο Δήμος μας και οι εργαζόμενοι σε αυτόν να «γιορτάσουν» το αίσθημα ευθύνης τους!

Μία κίνηση που έχει ευγενή κίνητρα αλλά δυστυχώς λάθος φορείς.

Δύο πρωταγωνιστές του δράματος της απαξίωσης του νησιού μας, οι εργαζόμενοι και ο Δήμος, καλούν τον πολίτη της Μυκόνου να στηρίξει μία κίνηση αγάπης και σεβασμού στον δοκιμαζόμενο συνάνθρωπο.

Η ανάρτηση αυτή δεν στρέφεται εναντίον των λίγων που πιθανόν να έχουν τέτοιες ευαισθησίες και που πιθανόν να εργάζονται στον Δήμο. Στρέφεται εναντίον της  πραγματικότητας που βιώνουμε στο νησί μας, πραγματικότητα για την οποία οι βασικοί υπεύθυνοι είμαστε ο Δήμος (Δήμαρχος, Σύμβουλοι και επιτροπές) αλλά και οι εργαζόμενοι σε αυτόν.

Το νόημα και ο στόχος της ανάρτησης αυτής, για όσους δεν θέλουν να την διαβάσουν όλη, είναι απλός. Δεν γίνεται σήμερα να λέμε ότι έχουμε αίσθημα ευθύνης, αλλά η καθημερινότητα μας να αποδεικνύει  το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ότι δεν νοιαζόμαστε καθόλου για τον συνάνθρωπο, είμαστε εντελώς ανεύθυνοι, ακούσιοι μικροαπατεώνες που δεν νοιάζονται για το αύριο του νησιού.

Λοιπόν:

Βασικά η ευθύνη δεν είναι αίσθημα όπως θέλει να το παρουσιάσει η αφίσα (με…) Αίσθημα ευθύνης σημαίνει υπευθυνότητα.  Ευθύνη από μόνη της είναι υποχρέωση. Υπάρχουν πολλές ευθύνες όπως επαγγελματική, πολιτική, ηθική, ποινική κλπ. Εδώ για ποια ευθύνη μιλάμε; Και ποιοι;

Με την πρώτη ματιά η κίνηση είναι ωραία. Όμως, υπάρχουν κάποια αναπάντητα ερωτήματα που δεν μου επιτρέπουν να σιγήσω και να μην κατηγορήσω την κίνηση. Συγκεκριμένα κάποια από τα ερωτήματα αυτά είναι:

1.       Ποιος σας είπε ότι το δοκιμαζόμενο παιδί σήμερα έχει ανάγκη από μεταχειρισμένα παιχνίδια ή λίγο γάλα ή κάποιο ρούχο που δεν κάνει στα υπέρβαρα παιδιά των βολεμένων;  Όχι κύριοι, δεν έχει τέτοιες ανάγκες. Αντιθέτως, έχει ανάγκη από σχολείο, από εκπαίδευση, από βιβλιοθήκες, από ξένες γλώσσες, από επαγγελματική εκπαίδευση και εξειδίκευση, από γραφείο υποστήριξης και διαμεσολάβησης, από δωρεάν φροντιστήριο, από υποτροφία από, από… ΑΠΟ ΟΡΑΜΑ!!! Τι κάνατε εσείς γι’ αυτό;  Τι έπρεπε να είχατε κάνει; Πού είναι  το αίσθημα ευθύνης σας; Κοιμόσαστε ήσυχοι το βράδυ όταν ξέρετε ότι μια ολόκληρη γενιά οδηγείται σε βοηθητικές εργασίες επειδή η οικογένεια τους δεν μπόρεσε να στηρίξει την πανάκριβη στο νησί μας παιδεία και επειδή ο Δήμος ήταν ανύπαρκτος; Εσείς που δεν είστε ικανοί να κάνετε ούτε μία Δημοτική Επιτροπή Παιδείας (υποχρέωση από το 2010) καλείτε τώρα να στηρίξουμε τα δοκιμαζόμενα παιδιά;  Εσείς που δεν ντρέπεστε όταν λιγότερα από τα μισά παιδιά της Μυκόνου δίνουν Πανελλήνιες, εσείς καλείτε να τους δωρίσουμε παιχνίδια και κουδουνίστρες; Εσείς που δεν στηρίξατε καμια προσπάθεια ενισχυτικής εκπαίδευσης θέλετε παιχνίδια και ρούχα;  Εσείς που δεν στηρίξατε τους όποιους καλούς εκπαιδευτικούς πέρασαν από το νησί μας, εσείς που βλέπετε το σχολείο σαν κτήριο όπως το σφαγείο, εσείς που απαξιώσατε τον θεσμό της τεχνικής εκπαίδευσης, ΠΩΣ γίνεται να έχετε τώρα αίσθημα ευθύνης;

2.       Υπάρχουν δοκιμαζόμενες οικογένειες. Ξέρετε όμως γιατί; Γιατί απλώς, δεν έχετε στηρίξει καμια προσπάθεια οικοτεχνίας. Θέλετε καταναλωτές και σερβιτόρους. Δεν θέλετε να υποστηρίξετε τις δοκιμαζόμενες οικογένειες με διεξόδους από την κρίση.  Δεν φροντίσατε να δώσετε εφόδια, διέξοδο και γνώση στις οικογένειες που δοκιμάζονται από την κρίση, μιας και δεν έχουν επιχειρήσεις. Προτιμείτε την ελεημοσύνη, έτσι μόνο και μόνο για να βγάλετε λίγες φωτογραφίες για τις τοπικές εφημερίδες. Δεν νοιαστήκατε για  τα βασικά όπως ένα κοινωνικό παντοπωλείο, ένα οργανωμένο κέντρο για διανομή συσσιτίου για όποιον χρειάζεται,(όχι όπου εσείς θέλετε), μία στήριξη στα παιδιά που πιθανόν να μην σιτίζονται κανονικά. (όπως προς τιμή της κάνει η Εκκλησία στο νησί μας). Πώς θα τους βοηθήσετε λοιπόν; Με ελεημοσύνη; 

3.       Περισσότερο στήριξη χρειάζεται η Τρίτη ηλικία. Γι’ αυτούς τι κάνατε; Ποιες υποδομές, ποιους γιατρούς, Ποιο ΚΑΠΗ, ποιο, τι , πώς;

4.       Το Σωματείο ποιοι είναι; Μήπως οι τριάντα περίπου της καθαριότητας που δουλεύουν μόνο πέντε; Μήπως όλοι οι υπόλοιποι που απλώς λουφάρουν χωρίς να σέβονται το νησί, τον πολίτη, την ευλογία της μονιμότητας που έχουν; Μήπως είναι οι τύποι που φυλάνε την μπάρα ενώ ανήκουν στην καθαριότητα και τώρα τον χειμώνα απλώς κάθονται ενώ το νησί βρωμάει;

5.       Μήπως είναι και η τεχνική υπηρεσία; Ναι αυτοί που έπρεπε να είχαν φροντίσει για τις παιδικές χαρές… Τώρα τι μας λένε; Ξέρεις, επειδή λέω να τα ξύνω όλη την μέρα και όλο τον χρόνο, επειδή έχω παραμελήσει τις παιδικές χαρές και έχουν γίνει επικίνδυνες για τα παιδιά του νησιού, μήπως μπορείς να φέρεις κάνα παιχνίδι να το δώσουμε στα φτωχά; Επειδή δεν θέλω να αλλάξω τις λάμπες στους δρόμους, εκεί που τα παιδιά φοβούνται να προχωρήσουν μετά τα φροντιστήρια, σας ζητώ να χαρίσουμε παιχνιδάκια για να παίζουν τα φτωχά;  Επειδή δεν φτιάχνω πεζοδρόμια, επειδή δεν καθαρίζω τα φυτά έξω από τα σχολεία και τα παιδιά μπορεί να σκίσουν κάνα ρούχο, επειδή αδιαφορώ αν οι πρίζες στα σχολεία είναι κατεστραμμένες, τα νερά τρέχουν, ας τους δώσουμε τίποτε δωράκια τώρα…

6.       Μήπως είναι και η Δημοτική Αστυνομία; Όλοι αυτοί οι συμπαθείς εργαζόμενοι που δεν φροντίζουν να κάνουν ότι πρέπει, που ανέχονται να έχει γίνει πάρκιν ο Γιαλός, που ανέχονται να βλέπουν τα δεκατριάχρονα να αδειάζουν μπουκάλια βότκα στα μπαράκια του νησιού, που δεν προλαβαίνουν να πάνε μπροστά από το Α’ Δημοτικό κάθε πρωί να ρυθμίζουν λίγο την κίνηση, αυτοί που στοιχίζουν στον κακοδιαχειρισμένο Δήμο μας  πάνω από 1.000.000 € τον χρόνο;

7.       Μπας και είναι και το πρόγραμμα «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» του φίλου μόνο;

8.       Μήπως είναι και οι δεκάδες εργαζόμενοι του Λιμενικού Ταμείου; Αυτοί που καταφέρνουν να εισπράττουν ελάχιστα από τα γιώτ που έρχονται στο νησί, αυτοί που ενώ είναι εργάτες καθαριότητας ανέχονται τον πανάκριβα πληρωμένο εργολάβο του Λιμενικού ταμείου, αυτοί που συμβιώνουν με τους security που απλώς πληρώνονται χωρίς να κάνουν κάτι, αυτοί που δεν νοιάζονται για την συντήρηση των λιμένων αν και γι’ αυτό πληρώνονται, όλοι αυτοί;  

9.       Ο Δήμος πώς υποστηρίζει; Ποιοι; Τι να πρωτοπεί κανείς!

10.   Αντί να έχετε τώρα ευαισθησία, γιατί δεν βάζετε κριτήριο εισαγωγής για τους παιδικούς σταθμούς, ώστε να εξυπηρετούνται οι δοκιμαζόμενοι δημότες; Δεν βαρεθήκαμε να εξυπηρετούμε μόνο τους γνωστούς;

Ο κατάλογος είναι μεγάλος. Σέβομαι όμως τον χρόνο του αναγνώστη και τον χώρο του blog.

Έλεγε ο Καζαντζάκης για την ευθύνη: 

Ν' αγαπάς την ευθύνη
να λες εγώ, εγώ μονάχος μου
θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω

Για την ίδια ευθύνη μιλάμε; Πού είναι η δική μας; Μήπως ξεφτιλίζουμε τις λέξεις και τις έννοιες;

Δεν γίνεται να έχουμε ευθύνη όποτε θέλουμε, για ότι θέλουμε, αλλά η καθημερινότητα μας να είναι γεμάτη ανευθυνότητα, γεμάτη έλλειψη σεβασμού σε βαθμό που να αποτελεί πρόκληση.

Αν εντέλει νομίζετε ότι αυτό είναι ευθύνη, τότε παρακαλώ να γίνετε ανεύθυνοι, μπας και δούμε άσπρη μέρα!

Τέλος, αν κοιτάξουμε την ρίζα της λέξης ευθύνης, καταλήγουμε στην έννοια της σωστής διοίκησης των δημοσίων λειτουργών. Αυτοί που έκαναν τον έλεγχο ήταν οι εύθυνοι οι οποίοι έλεγχαν τους υπεύθυνους. Αυτοί που δεν είχαν σχέση ήταν οι ανεύθυνοι (μη υπόλογοι).  Αυτονόητο είναι λοιπόν ότι οι ανεύθυνοι δεν μπορούν να διαθέτουν αίσθημα ευθύνης! ( Ο Μπαμπινιώτης εξηγεί υπέροχα  την πραγματική σημασία της λέξης).

Τώρα, σχετικά με την φιλανθρωπία. Ο άνθρωπος, εξ ορισμού αγαπάει τον άνθρωπο. Δεν υπάρχει φιλάνθρωπος άνθρωπος, υπάρχει φιλάνθρωπος σκύλος ή φιλόζωος άνθρωπος.  Μη μπερδευόμαστε. Είναι καθήκον όλων, πόσο μάλλον των εκπροσώπων της Δημοτικής αρχής να στηρίζουν τον άνθρωπο κάθε στιγμή και με κάθε τρόπο. Δεν είναι εξαίρεση, είναι κανόνας. Δεν νοείται να είναι κάποιος εργαζόμενος ή αιρετός στον ΔΗΜΟ και να μην αγαπάει και να μην σέβεται τον συνάνθρωπο του, τον δημότη. Δεν χρειάζεται λοιπόν γιορτή και φανφάρες, είναι αυτονόητο. Πρέπει δε να καταλάβουν όλοι οι διαφωνούντες του Δήμου ότι αργά ή γρήγορα θα κληθούν να λογοδοτήσουν και να αποζημιώσουν για την ζημιά που προκάλεσαν με την παρουσία και την συμπεριφορά τους.

Περισσότερες σκέψεις για την φιλανθρωπία στο http://antikleidi.com/2013/01/03/flanthropia/

Καλές Απόκριες λοιπόν, δεν θα χρειαστεί να ντυθείτε κάτι άλλο, την Κυριακή θα φοράτε το κουστούμι του ευαίσθητου φιλάνθρωπου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου