Ο βιασμός της Μυκόνου.
Σε μια
Ελλάδα που παραπαίει, που ξεφτιλίζεται καθημερινά, που τρώει τις σάρκες της,
ήλθε και η σειρά της Μυκόνου να αποδείξει ότι όντως το νησί αυτό λειτουργεί σαν
μεγεθυντικός καθρέπτης των κακών της Ελλάδας μας.
Που να
πρωτοκοιτάξει κανείς και να μην πληγωθεί…
Σκουπίδια βουνά στους βρώμικους κάδους…
Σακούλες σκορπισμένες από τον αέρα σε όλα τα χωράφια…
Σοκάκια βρώμικα γεμάτα σπασμένες πλάκες…
Μπάζα παντού…
Φωτιστικά που δεν λειτουργούν χρόνια τώρα.
Δρόμοι σπασμένοι, λακούβες, στηθαία που τα πήραν τα ρέματα.
Λιμάνια και αεροδρόμιο εγκαταλειμμένα.
Δημοτικές Τουαλέτες, άστα να πάνε.
Οι Μύλοι ξεχασμένοι, η Παραπορτιανή παρατημένη, ο ασβέστης ΑΠΩΝ όπως και η
λογική.
Βιτρίνες στους τοίχους σε κάθε γωνιά, χαρτιά κολλημένα στα δέντρα, στους τοίχους,
στις κολώνες.
Και όλα αυτά με 100 (εκατό)
τουλάχιστον άτομα να ασχολήθηκαν καθημερινά με την καθαριότητα στο νησί μας (μόνιμοι,
έκτακτοι και λιμενικό ταμείο) και να πληρώνονται από το ταλαίπωρο αυτό κράτος.
Όμως και διοικητικά δεν πάμε
καλύτερα:
Επιτροπές που δεν λειτουργούν.
Οργανισμοί και δημοτικές επιχειρήσεις με σχεδόν μηδενικό έργο, απλώς
υπάρχουν για να ξοδεύουν τις επιχορηγήσεις.
Κανένα οργανόγραμμα λειτουργίας του Δήμου.
Ο πολίτης να ταλαιπωρείται καθημερινά για τα απλά και αυτονόητα.
Καμιά όρεξη και κανένα όραμα για νέες πρωτοποριακές δράσεις μέσω
πληροφορικής.
Στόλος παροπλισμένων αυτοκινήτων, δεν λειτουργεί τίποτε ώστε να κρατηθεί η
στοιχειώδης τάξη και καθαριότητα. Άραγε τυχαία χάλασαν τα πάντα;
Ακριβοπληρωμένοι εξωτερικοί σύμβουλοι που δεν ξέρουν τι τους γίνεται, που
μας διαβάλουν στα δικαστήρια, που προτείνουν λύσεις για γέλια.
Ουδεμία κοινωνική ευαισθησία, αυτές τις δύσκολες για όλους μας μέρες.
Καταντήσαμε να είμαστε το αστείο των Κυκλάδων όταν φτάνει η ώρα του
επιτρόπου. Σε ένα νησί που θα έπρεπε να «φυσάει και το γιαούρτι», έχουμε χάσει
κάθε ευαισθησία και παθαίνουμε αλλεργία στην έννοια της διαφάνειας.
Έτσι
κατορθώθηκε το χείριστο, η απαξίωση,
δηλαδή ο πολίτης να μην ενδιαφέρεται, να μην αντιδρά, να μη νοιάζεται για το
κατάντημα.
Δεν
θέλω να αναφερθώ στις τόσο μεγάλες ευθύνες της Δημοτικής Αρχής, μιας και η
κριτική είναι εύκολη αλλά δεν είναι η λύση.
Ποιος
είναι όμως ο λόγος της κατάντιας αυτής;
Προσωπικά
εκτιμώ ότι ο κύριος λόγος είναι το ότι έχουμε γίνει ένα με το ‘σύστημα’, γίναμε
και εμείς ένα κομμάτι της αποσύνθεσης της Ελλάδας.
Τα μάτια μας τα έχουμε να
κοιτάμε αδιάφορα γύρω μας. Ποτέ όμως δεν προσπαθήσαμε να κοιτάξουμε μέσα μας,
να βρούμε τα λάθη μας, να τα διορθώσουμε, να αποκτήσουμε όραμα, να γίνουμε
πρωτοπόροι.
Θέλω όμως να ξέρω ποια είναι η
λύση που σκέπτονται, θέλω να ξέρω τον τρόπο που πιστεύουν ότι θα τακτοποιηθεί
το νησί, τουλάχιστον στα βασικά, πριν έλθει το καλοκαίρι και οι πρώτοι
επισκέπτες.
Όχι, ο εργολάβος καθαριότητας δεν
είναι λύση.
Απλώς είναι μία μορφή δώρου σε κάποιον γνωστό. Δεν έχει σχέση με την
καθαριότητα ούτε θα έχει το αναμενόμενο αποτέλεσμα, άσε που θα στοιχίσει
πανάκριβα.
Μας αρέσει η δικαιολογία ότι οι υπάλληλοι, τακτικοί και έκτακτοι,
είναι «άχρηστοι», ότι δήθεν δεν ενδιαφέρονται
για την δουλειά τους…. Κύριοι
διοικούντες, κάνουμε λάθος. Δεν υπάρχουν άχρηστοι υπάλληλοι, υπάρχουν μόνο
άχρηστες διοικήσεις. Είναι καθήκον αλλά και υποχρέωση του κάθε υπευθύνου, να
μπορέσει να πάρει το καλό κομμάτι από τον εργαζόμενο, να του αναπτύξει το
αίσθημα ευθύνης, να τον κάνει να νοιώσει περήφανος για το έργο που παράγει. Εμείς αντί αυτού, ακολουθήσαμε τον δρόμο
της απαξίωσης και της εγκατάλειψης του νησιού, ώστε όταν έλθει η ώρα να
αναλάβει ο κολλητός μας εργολάβος, τότε να είναι όλοι χαρούμενοι. Μάλιστα, για να το κάνουμε και πιο πιστευτό,
αφήνουμε το νησί να είναι βρώμικο όλο τον Μάρτη και τον Απρίλη, να φάνε οι
πρώτοι τουρίστες και οι επιχειρηματίες το χαστούκι της αρχής της περιόδου μέσα
σε βουνά από σκουπίδια και μετά να έλθει ο «σωτήρας» για να βάλει τάξη!
Τι γίνεται εντέλει με τις λάμπες; Γιατί αυτό το χάλι; Είναι ποτέ δυνατόν να
προσπαθούμε 2 χρόνια και να μην μπορούμε να αγοράσουμε λάμπες; Πόσα λάθη έχουμε
κάνει ώστε ο επίτροπος να απορρίπτει κάθε μας αίτημα;
Και
μέσα σε όλη αυτή την ξεφτίλα, έχουμε και τα γελοία Δελτία Τύπου από τους
εργολάβους της τουριστικής προβολής και τα πληρωμένα στελέχη τους.
Έρχεται
ο φίλος Κώστας και στέλνει το κατάπτυστο δελτίο τύπου σε εμάς, αναφερόμενος στο
πόσο καλό νησί είναι η Μύκονος. Μας παρουσιάζει σαν επιτυχία την φωτογραφία του
εξωφύλλου… Δεν διαβάζει άλλη μία φορά το κείμενο να δει τα πόσα λάθη και
ανακρίβειες υπάρχουν; Αφού ζούμε στον ίδιο τόπο, είναι ανάγκη να μας
παραμυθιάζει; Δεν πάει να δει τι κάνει η Σαντορίνη και τι εντέλει σημαίνει να
νοιάζεται κανείς για τον τόπο του και να μην το βλέπει σαν επάγγελμα
Ο
Δήμαρχος αντί να βγάζει δελτία τύπου, δεν στρώνεται να μελετήσει τα πραγματικά
προβλήματα του τουρισμού στο νησί μας, να προσπαθήσουμε να δώσουμε κάποιες
λύσεις;
Σε
λίγες μέρες θα έχουμε Πάσχα. Τόνοι σκουπιδιών θα διακοσμήσουν την ήδη βρώμικη
Χώρα, έχοντας σίγουρο ότι με τα υπάρχοντα μυαλά και διαδικασίες θα γίνουμε άλλη
μια φορά ξεφτίλα.
Δεν
πρέπει να μπερδεύονται οι αρμόδιοι και οι άσχετοι σύμβουλοι. Αν η Μύκονος έχει
τουρισμό, δεν εξαρτάται από αυτούς. Από αυτούς εξαρτάται μόνο πόσοι τουρίστες
φεύγουν απογοητευμένοι για τόσους πολλούς λόγους….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου