Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Υπάρχουν Μυκονιάτες;

Υπάρχουν Μυκονιάτες;

Φοβάμαι όλ’ αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα… λέει ο Βασίλης και κάτι θα ήξερε!
Τι γίνεται Μυκονιάτες; Εντέλει είμαστε κάπου αυτάρκεις;
Τα επιμελητήρια, o Συνεταιρισμός και οι επαγγελματικές ενώσεις πότε θα ξυπνήσουν;

Το νησί μας δυστυχώς αυτή την εποχή κατασπαράζεται από διάφορα λαμόγια. Δεν είμαστε ικανοί να ορθώσουμε λόγο ούτε να δηλώσουμε παρόντες.
Τα κριτήρια λήψης μίας απόφασης από τους υπεύθυνους είναι οτιδήποτε άλλο παρά την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας. Αλλιώς πώς εξηγούνται τα παρακάτω φαινόμενα:
  1. Έγινε το αλιευτικό καταφύγιο. Δεν δούλεψε εκεί ούτε ένας Μυκονιάτης. Τόσοι επαγγελματίες, τόσα βαριά διπλώματα, πώς γίνεται; Πώς είναι δυνατόν να μην μπορούμε να διεκδικήσουμε ένα έργο στον τόπο μας;
  2. Αποκομιδή απορριμμάτων, ανακύκλωση. Πάλι τα ίδια. Άλλοι τα παίρνουν, άλλοι δουλεύουν. Γιατί τόσο ανοργανωσιά;
  3. Καθαριότητα αεροδρομίου. Μία από τα ίδια.
  4. Υπηρεσίες security στην ΔΕΗ και στο Κέντρο Υγείας. Καραγκιοζιλίκια.
  5. Μικρά τεχνικά έργα. Πώς;
  6. Νέα φάση στο λιμάνι του Τούρλου. Εμείς πάλι γαργάρα.
  7. Διάφορα έντυπα, διαφημίσεις τουρισμού, εκδόσεις. Όλα κάτω από το τραπέζι, όλα μακριά από ντόπιους. Άραγε δεν υπάρχει γραφείο δημιουργικού στην Μύκονο; Αυτό το σήμα που έχει ο Δήμος στις εκθέσεις το πληρώσαμε; Αν ναι, πόσο; Δεν βλέπει κανείς ότι δεν είναι Μυκονιάτικο, ότι είναι τύπου Λούτσας;
  8. Πληροφορική, internet, υποστηρίξεις. Η σελίδες του Δήμου, των οργανισμών, ποιος ο λόγος να είναι τόσο χάλια;  Δεν υπάρχουν Μυκονιάτες με άποψη; Τουλάχιστον θα ήταν εδώ να τους βρίζαμε…
  9. Ορκωτοί, σύμβουλοι, ειδικοί. Όλοι ξένοι.
  10. Οι διάφοροι έμποροι τουριστικών ειδών. Τι κατάντια είναι αυτή; Ποιος περίμενε να γίνουμε πλασιέ των Κινέζων στον τόπο μας; Πού πήγαν τα χειροποίητα είδη λαϊκής τέχνης; Έχουμε Σχολές Καλών Τεχνών στην Ελλάδα, κάτι έχουμε και στο νησί. Δεν μπορούμε να έχουμε λίγα ενθύμια γνήσια του τόπου μας;
  11. Κατανάλωση τροφίμων και ποτών. Δεν γίνεται η συμμετοχή του Μυκονιάτη να είναι λίγες ντομάτες, λίγα ψάρια και ψωμί. Μπορούμε περισσότερα. Μπράβο στον παραγωγό που άρχισε να συσκευάζει τροβολιά και κοπανιστή. Μπράβο στον Ξενάριο που παρασκευάζει γραβιέρα Μυκόνου και την πουλάει μέσω του Μενάγια. Όμως αυτοί είναι λίγοι. Πώς γίνεται η  Ίος να έχει Δημοτικό τυροκομείο και εμείς τίποτε; Είναι εντέλει θέμα Πουσσαίου;
  12. Είχαμε μια τέχνη με την συντήρηση των ξύλινων βαρκών, τις βγάζαμε και στον Γιαλό. Κόψαμε τις βάρκες, κάναμε πλαστικές λάτζες, ξεχάσαμε την τέχνη, βάλαμε στην θέση τους στον Γιαλό αγροτικά με λαχανικά… Υπάρχει κανείς που να το βλέπει φυσικό;
  13. Είχαμε τα ΔΗλιανά, περήφανα  σκαριά, στολίδια, όπως είναι και ο Φοίβος. Τα χάσαμε, τα κρύψαμε, βάζουμε στην θέση τους τα «καινούργια» σκαριά, ανάβουμε και λίγα φώτα, και νομίζουμε ότι αυτό είναι παράδοση. Πού είναι ιη αισθητική μας; Ο Δήμος απ’ όλες τις φωτογραφίες που θα μπορούσε να διαλέξει, γιατί διάλεξε την νυκτερινή με τα δηλιανά φωτισμένα; Αν ήταν φωτογραφία του λιμανιού της Δραπετσώνας η των Παλουκιών ης Σαλαμίνας, θα ήταν ομορφότερη!

Η ανάπτυξη του τόπου μας δεν είναι αυτοσκοπός. Όλοι την θέλουν, πρέπει όμως να έχουν όλοι ένα μικρό μερίδιο. Δεν είναι όλοι ξενοδόχοι ή εστιάτορες. Έχουμε απαξιώσει τους υπόλοιπους κλάδους. Τι έγινε πχ το Σωματείο Οικοδόμων; Αυτοί οι επαγγελματίες γιατί δεν κάνουν ούτε ένα έργο για το νησί; Δεν είχαμε Μυκονιάτες να δουλέψουν στο λιμάνι;

Ο Δήμος πρέπει να ανοίξει λίγο τα χαρτιά του. Η τεχνική υπηρεσία πρέπει να οργανώσει μία ημερίδα ανοικτή στους επαγγελματίες του χώρου και να αναλύσει τις προδιαγραφές που χρειάζονται για την ανάληψη ενός έργου μικρής κλίμακας ή ακόμη και μεγαλύτερης. Να ενωθούν οι δυνάμεις, τα διπλώματα, οι επαγγελματίες.

Μην δείτε αυτή την ανάρτηση σαν κριτική. Δείτε την σαν προβληματισμό. Πού πάμε;
Ας ανοίξει ένα κανάλι επικοινωνίας, να πέσουν προτάσεις για να στηρίξουμε την τοπική οικονομία, να καταδικάσουμε το κιτς. Είναι δυστυχώς μονόδρομος.
Μόνο έτσι θα μπορέσει ο παραγόμενος πλούτος στο νησί να μπει και να μείνει σε όλα τα Μυκονιάτικα σπίτια.
Μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα είμαστε πάντα ανταγωνιστικοί σε ένα τόσο σκληρό και ανταγωνιστικό περιβάλλον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου