ΕΑΡΙΝΑ ΟΓΚΩΔΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ

Αδιαφορία για τα ογκώδη οικιακά απορρίμματα. Η δύναμη της συνήθειας μαζί με την συνήθεια της δυνάμεως.

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή γινόμαστε μάρτυρες άλλης μιας κακής συνήθειας του νησιού, αυτής του πετάγματος των παλιών στρωμάτων και των μπαζών.

Για να μην παρεξηγηθώ, το πρώτο μελανό σημείο είναι η ανυπαρξία του Δήμου και η ανικανότητα του να διαχειριστεί τα ογκώδη είδη οικιακών συσκευών και επίπλων.

Ναι, έπρεπε να είχαμε μία οργανωμένη υπηρεσία που θα φρόντιζε να μην παραμένουν όλα αυτά τα υλικά στους δρόμους για τόσο μεγάλο διάστημα.

Το κυριότερο όμως, έπρεπε ο Δήμος να είχε φροντίσει να γίνεται ανακύκλωση – αποστολή των απορριμμάτων αυτών στην Αθήνα.

Υπάρχουν συμβάσεις που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν, υπάρχουν κανονισμοί που ποτέ δεν εφαρμόστηκαν, υπάρχουν Δημοτικοί  Σύμβουλοι αλλά και Πολίτες που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν.

Το χειρότερο, συνεχίζουν να υπάρχουν, μιας και μας έγινε συνήθεια, και η συνήθεια έχει μεγάλη δύναμη. Είναι η δεύτερη φύση του ανθρώπου.

Όμως από την άλλη και εμείς σαν Μυκονιάτες, έπρεπε να κάνουμε κάτι παραπάνω. Ο κανονισμός καθαριότητας του Δήμου, έχει μία διαδικασία. Μπορεί να μην λειτουργεί, αλλά ας προσπαθήσουμε να επικοινωνήσουμε με τον Δήμο, να υποδείξουμε το σημείο που είναι τα ογκώδη απορρίμματα μας, και να δούμε πώς θα λειτουργήσει το σύστημα.

Πρέπει να αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα με σοβαρότητα. Προσπάθησα να κάνω έναν υπολογισμό σχετικά με το πόσα στρώματα καταλήγουν πεταμένα στις γωνιές του νησιού μας, και απογοητεύθηκα.

Αν έχουμε συνολικά 60.000 κλίνες (ξενοδοχεία, κατοικίες, βίλες κλπ) και αλλάζουμε στρώματα κάθε 6 χρόνια, τότε κάθε χρόνο πετάμε 10.000 στρώματα. Πού καταλήγουν όλα αυτά; Κοιτάξετε γύρω σας και θα τα δείτε…

Πώς γίνεται να μην έχουμε το χάλι στο ΧΑΔΑ όταν δεν έχουμε λύση να προτείνουμε για τα απορρίμματα που ο κάτοικος αφήνει εκεί;

Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι αυτό σχετικά με τον χώρο απόθεσης αδρανών υλικών. Μακάρι φέτος να είναι η τελευταία χρονιά που τα μπάζα από τις οικοδομές και τα μερεμέτια πετιούνται ανεξέλεγκτα.

Μακάρι φέτος να βρεθεί ο χώρος ή η διαδικασία μέσω της οποίας όλα αυτά τα υλικά θα τοποθετούνται ελεγχόμενα σε  επιλεγμένα σημεία. Μακάρι να τοποθετηθούν και στο νησί μας τα ειδικά κοντέηνερ για τα μπάζα, ώστε αυτά να μην καταλήγουν στους σκουπιδοτενεκέδες ή στα ρέματα…

Ας γίνει η αρχή, είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι, ο καθένας στο κομμάτι που του αναλογεί, μιας και δεν είμαστε υπεύθυνοι μόνο για ότι κάνουμε αλλά και για ότι δεν κάνουμε.

Ένας Δημότης της Μυκόνου.