Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

ΠΑΡΕΜΠΟΡΙΟ ΣΤΗΝ ΜΥΚΟΝΟ

Καταναλωτική συνείδηση. Πώς μπορούμε να κάνουμε το νησί μας καλύτερο.
Το θέμα της προστασίας καταναλωτή έχει απασχολήσει το blog και στο παρελθόν. Η τελευταία ατυχής προσπάθεια έγινε από τον Λευτέρη Σικινιώτη, όταν προσπάθησε να περάσει την αρμοδιότητα στο νέο Γρυπάρειο αλλά η πρόταση αυτή καταψηφίστηκε.
Όμως πιστεύω ότι σε ορισμένες καταστάσεις πρέπει να αρχίσουμε να δρούμε άμεσα και να παίρνουμε τον νόμο στα χέρια μας, μιας και υπάρχει εμφανής αδυναμία των αρμοδίων οργάνων να τον εφαρμόσουν.
Τα προβλήματα που θα αναφερθώ είναι τα παρακάτω:
  1. Πρόβλημα με τους πλανόδιους πωλητές (γύφτοι, κά).
  2. Πρόβλημα με τους ζητιάνους.
  3. Πρόβλημα με τους μαύρους πλανόδιους πωλητές.

Συγκεκριμένα οι προτάσεις μου είναι οι παρακάτω:
  1. Πλανόδιοι (γύφτοι). Οι άνθρωποι αυτοί έχουν όλα τα δικαιώματα όπως όλοι οι Έλληνες πολίτες. Δυστυχώς όμως δεν σέβονται το νησί που τους φιλοξενεί. Συγκεκριμένα:
    1. Παρκάρουν τα τεράστια βρώμικα φορτηγά τους όπου βρούν. Ο δρόμος στην Αργύραινα έχει καταντήσει σαν τον δρόμο στον Σχιστό. Κότες, κάρβουνα, ξύλα, τρυπάνια, γουρούνια, γλάστρες, παπούτσια φυτά και ότι φανταστεί ο νους ενός ψυχασθενούς ανθρώπου. Το ίδο κατά καιρούς γίνεται και στον Κόρφο, στην Άνω Μερά, και όπου οι επιτήδειοι έμποροι μυριστούν.
    2. Με την δικαιολογία της συλλογής παλαιών σίδερων, μπαίνουν στα χωράφια ανεξέλεγκτα, παίρνουν πράγματα χωρίς να ρωτήσουν, ενώ με έναν περίεργο τρόπο την ίδια χρονική περίοδο εξαφανίζονται διάφορα σκαπτικά, φρέζες, καροτσάκια, ξεχασμένα εργαλεία, αντλίες πηγαδιών και ότι φανταστεί ο νούς.
    3. Δεν ξέρουμε τι μας πουλάνε. Δίκαια η ΚΕΠΟΜ αλλά και άλλοι συμπολίτες διαμαρτύρονται για τις διοξίνες. Όμως οι διοξίνες μεταφέρονται μέσω της τροφής και όχι μέσω της εισπνοής. Τα γουρουνάκια που μας πουλούν έχουν όλα μεγαλώσει στις χωματερές της Αθήνας. Το να τρώμε το κρέας αυτό είναι ότι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας και στους φίλους μας.
    4. Για ένα ανεξήγητο λόγο, έχουν εγκατασταθεί στον χώρο του ΧΑΔΑ. Εκεί συμπεριφέρονται όπως ο τοπικός σερίφης, ενώ τα παιδιά τους βρίσκονται συνεχώς εκτεθειμένα στους τόσους πολλούς κινδύνους που υπάρχουν στην περιοχή. Πολλές φορές η συμπεριφορά τους αυτή είναι προκλητική.
    5. Είναι οι υπεύθυνοι για την φωτιά που καίει στο ΧΑΔΑ, όπως βέβαια και συνυπεύθυνος είναι ο Δήμος που δεν μπορεί να ελέγξει την κατάσταση.
Για το συγκεκριμένο πρόβλημα  είναι καθήκον της Δημοτικής Αστυνομίας να προχωρήσει σε διώξεις και ακόμη και σε συλλήψεις σε συνεργασία με την ΕΛΑΣ.  Οι δρόμοι πρέπει να καθαρίσουν, όπως και ο ΧΑΔΑ ή η πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα. Το ίδιο πρέπει να εφαρμόσουν και οι υπάλληλοι της ΣΔΟΕ που θα αρχίσουν να μας έρχονται. Σαν επιχειρηματίας νοιώθω ηλίθιος που πέρυσι ήλθαν στο μαγαζί μου περισσότερες από 10 φορές, και με έλεγχαν στην παραμικρή λεπτομέρεια, όταν δίπλα τους είχε παρκάρει ο γύφτος με τα παπούτσια.
Πώς προτείνω να αντιδράσουμε: Ούτε ένα Ευρώ σε αυτούς τους ανθρώπους. Η προτίμηση μας στα εμπορεύματα είναι που τους χρηματοδοτεί να μας ταλαιπωρούν. Σταματάμε όλοι να αγοράζουμε, σταματάμε όλοι να τους δίνουμε σαβούρες. ΑΝ γίνει συνείδηση μας, σε έναν μήνα θα έχουν εξαφανιστεί από μόνοι τους.
Μακάρι να βοηθήσουν και τα αρμόδια όργανα, όχι μόνο επειδή είναι καθήκον τους αλλά επειδή έτσι σαν πολίτες που έχουν την αρμοδιότητα θα προσφέρουν τα μέγιστα στο νησί που τους φιλοξενεί και τους πληρώνει.
  1. Ζητιάνοι. Μία σκληρή μορφή εκμετάλλευσης των φιλανθρωπικών αισθημάτων της κοινωνίας μας, ειδικά των ηλικιωμένων συμπολιτών μας. Διάφοροι ναρκομανείς, επαγγελματίες ζητιάνοι, παράσιτα, με ψεύτικες δικαιολογίες και πλαστά δικαιολογητικά, στήνονται στις γωνίες που έχει κίνηση, έξω από τις εκκλησίες και δυστυχώς οι πιο θρασείς από αυτούς, δεν διστάζουν να μπουν και μέσα. Διπλαρώνουν με απαίτηση τους ηλικιωμένους και ζητούν με απαίτηση την βοήθεια τους. Τα νούμερα που ακούγονται είναι τεράστια. Μία καλή μέρα στην Μύκονο ξεπερνά τις 3.000 Ευρώ μεροκάματο και αφορολόγητα. Η ασχήμια που μας επιβάλουν να βλέπουμε είναι επίσης τεράστια. Άθλια ψέματα, κακοί τρόποι, πάντα βρώμικοι, με εμφανείς τις όποιες πληγές τους, με ηλίθιο βλέμμα δήθεν ταλαιπωρημένου ανθρώπου. Σε κάθε γωνιά στα Ματογιάννια, στα στενά στους μύλους, παντού. Οι τουρίστες τι σκέπτονται; Έχω μιλήσει με συνομήλικους μου που δεν είχαν δει ποτέ στην ζωή τους κάτι παρόμοιο, μιας και στα μέρη τους οι κοινωνίες είναι οργανωμένες.
Τι προτείνω για το πρόβλημα αυτό: Καμιά ανοχή, καμιά συμπάθεια, καμιά βοήθεια. Ζουν εις βάρος μας, χαλάνε ότι προσπαθούμε να φτιάξουμε. Πρέπει να καταλάβουν ότι ο ζητιάνος δεν είναι επάγγελμα και μάλιστα τουριστικό. Να σταματήσουμε όλοι να δίνουμε χρήματα σε αυτούς τους ανθρώπους, διότι έτσι απλώς μεγαλώνουμε το πρόβλημα μας.
Επίσης η Δημοτική Αστυνομία αλλά και τα άλλα όργανα πρέπει να εκτελέσουν το καθήκον τους.
Το Λιμεναρχείο Μυκόνου γιατί δεν κάνει έλεγχο όπως τα άλλα Λιμεναρχεία της Ελλάδας; Μήπως έπρεπε να δείξουν τον ίδιο δικαιολογημένο ζήλο που δείχνουν και στα αυτοκίνητα που παρκάρουν παράνομα στον Γιαλό; Έχω ακούσει πολλά περιστατικά που ζητούν ζυγολόγια, παραστατικά, άδειες κλπ. Πότε θα αρχίσει να εφαρμόζεται αυτός ο νόμος και στο ασπρονήσι του Γαλάτη; Η μήπως είναι και αυτοί ένα μέρος του γελοίου του τραγουδιού;
  1. Μαύροι πωλητές. Όπου να ‘ναι θα φτάσουν οι γνωστοί παράνομοι έμποροι. Εδώ η ευκολία λειτουργίας τους είναι τόσο μεγάλη που καμιά φορά σκέπτομαι μήπως υπάρχει και κάποιος μεγάλος προστάτης τους. Αλλιώς δεν εξηγείται το φαινόμενο να έρχονται με παράνομα αυτοκίνητα, να μην τρώνε ούτε μία κλήση, να δρουν ανενόχλητοι σε όλες τις παραλίες του νησιού αλλα και σε κομβικά σημεία της Χώρας, να μένουν σε μισθωμένα για όλη την σαιζόν διαμερίσματα, να, να, ……
Τι γίνεται συμπολίτες μου;
Στην Ιταλία γίνεται κάτι πολύ απλό. Η εκεί Αστυνομία κυκλοφοράει με ένα σπρέυ μπογιάς και ψεκάζει όλη την πραμάτεια των παρανόμων πολιτών, αχρηστεύοντας την με τον τρόπο αυτό.
Σε άλλα μέρη απλώς κατασχέτουν τα εμπορεύματα.
Εμείς εδώ δεν κάνουμε τίποτε. Απλώς τους βλέπουμε και αδιαφορούμε. Γίναμε εμείς οι αδιάφοροι και οι κατά τ’ άλλα συμπαθείς έγχρωμοι οι ενδιαφερόμενοι επιχειρηματίες.
Μπορεί εδώ η Δημοτική Αστυνομία να κάνει κάτι; Το Λιμενικό μιας και βρίσκεται πάντα κάτω από το ΡΕΜΕΖΖΟ ένας πάγκος παράνομων εμπορευμάτων;
Ο Δήμος; Η προσωπική δέσμευση του Δημάρχου για πάταξη του παρεμπορίου πότε θα εφαρμοστεί; Γιατί το παρεμπόριο και η επαιτεία άρχισαν αλλά η δέσμευση έως σήμερα είναι μόνο στα χαρτιά.
Επειδή δυστυχώς δεν ελπίζω σε κάποια από τις παραπάνω λύσεις, θέλω να παρακαλέσω όλους τους Μυκονιάτες να αντιδράσουν οργανωμένα, αποφεύγοντας και πάλι την αγορά οποιουδήποτε είδους από τα άτομα αυτά.

Σαν επίλογο θέλω να παρακαλέσω όλους τους Μυκονιάτες να αναλογιστούν την τεράστια δύναμη που έχουν όταν αντιδρούν οργανωμένα.
Άλλα κινήματα όπως τους Atenistas σε όλη την Ελλάδα αλλάζουν την άθλια καθημερινότητα και δίνουν ελπίδα και οξυγόνο στον υγιώς σκεπτόμενο πολίτη. Μήπως ήλθε η ώρα να δούμε και στην Μύκονο ένα τέτοιο κίνημα;
Με εκτίμηση,
mykonoss

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου